Motorola-ს ფანები მოუთმენლად ელოდნენ Motorola E1 ტელეფონის გამოშვებას, რაც გასაგებია ამ მოწყობილობის მახასიათებლებისა და შესაძლებლობების გათვალისწინებით. E1-ში არსებული ყველაზე უჩვეულო და უნიკალური ფუნქცია იყო Apple iTunes-თან კავშირი. ამით, ROKR E1-მა გახსნა მუსიკალური მოწყობილობების სრულიად ახალი ხაზი.
პირველი შთაბეჭდილება
Motorola ROKR E1-ის გამოშვება მოხდა 2005 წლის 7 სექტემბერს სან-ფრანცისკოში გამართულ გამოფენაზე. ეს პროდუქტი ერთდროულად სამი დიდი კორპორაციის საქმიანობის შედეგი იყო:
- Apple პასუხისმგებელი პროგრამული უზრუნველყოფის განვითარებაზე
- Cingular, ფიჭური სერვისის პროვაიდერი,
- Motorola, ჩართულია თავად მოწყობილობის შექმნაში.
თავდაპირველად ექსპერტები დიდ იმედებს ამყარებდნენ ამ მოწყობილობაზე და ამიტომ Motorola E1-ის პრეზენტაცია, ალბათ, იმ წლის ყველაზე მოსალოდნელ მოვლენად იქცა. თუმცა, უკვე ამ ტელეფონის პირველი შესწავლისას, შესამჩნევი გახდა მნიშვნელოვანი ხარვეზები. მაგალითად, E1-ს აკლდა Apple მოწყობილობების თანდაყოლილი მარტივი გამოყენება. ამის ნაცვლად, შეიძლება დაინახოს საკმაოდ დამაბნეველი ინტერფეისი, კომპიუტერთან სინქრონიზაციის რთული პროცესი დასიმღერის ატვირთვის ლიმიტი (100 ცალი).
აღსანიშნავია, რომ ეს ლიმიტი აქტუალური რჩებოდა მაშინაც, როცა ტელეფონზე დაყენებული იყო მაქსიმალური დასაშვები ტევადობის მეხსიერების ბარათი. თუმცა, ესეც არ ყოფილა თაყვანისმცემლების იმედგაცრუების მიზეზი - Motorola ROKR E1-ის გამოჩენამ ნამდვილად მოიგერია და უსიამოვნო შთაბეჭდილება დატოვა.
სპეციფიკაციები
ტელეფონის დებიუტის შემდეგ, მაშინვე გაირკვა, რომ მასზე პირველი შთაბეჭდილება არ იყო საუკეთესო და ერთადერთი, რაც სიტუაციის გადარჩენას შეეძლო, იყო Motorola E1-ის "შიგნიდან". თუმცა, აქაც კი მოწყობილობას საამაყო არაფერი ჰქონდა - თავისი მახასიათებლებით, მოწყობილობა ჰგავდა იმ წლების მსგავს ტელეფონებს, ყოველგვარი შესამჩნევი განსხვავებების გარეშე.
მოტოროლას ამ მოდელს ჰქონდა ჩაშენებული მეხსიერება 32 მბ, ჩაშენებული სამუშაოების დამგეგმავი, მაღვიძარა და კალკულატორი, ხმოვანი აკრეფის და ხმოვანი მართვის ფუნქციები. მოწყობილობა მუშაობდა ერთ ბირთვზე, ხოლო ინტერნეტში წვდომა განხორციელდა WAP 2.0 და GPRS ტექნოლოგიების გამოყენებით, რომლებიც უკვე სრულიად მივიწყებულია.
E1 მხარს უჭერდა MP3 მელოდიებს და ჩვეულებრივ პოლიფონიას, ჰქონდა 0.3 მეგაპიქსელიანი კამერა, იყო „მეგობრული“Java აპლიკაციებთან და შეეძლო 80 საათის განმავლობაში ლოდინის რეჟიმში მუშაობა, მაგრამ ამ ყველაფერმა არ გახადა ის „მომავლის ტელეფონი“., როგორც მოწყობილობა განლაგდა მისი დეველოპერები. შედეგად, ROKR 1-მა განიცადა დამანგრეველი ფიასკო, რის გამოც იგი საბოლოოდ შეწყდა 2006 წელს.
E1 VS iPod
მას შემდეგ, რაც Motorola E1-მა ვერ გააოცა მსოფლიო, როგორც მობილურიმოწყობილობებზე, მან დაიწყო პოზიციონირება, როგორც კომპაქტური მუსიკალური პლეერი, ეგრეთ წოდებული მაგნიტოფონი თქვენს ჯიბეში. თუმცა, ROKR-მა დიდხანს არ გაძლო ამ "ტახტზე", რადგან იმ დროს მუსიკალური პლეერის ბაზარზე წამყვანი პოზიცია დამაჯერებლად ენიჭებოდა Apple iPod-ს..
წინამორბედი iPhone
ზოგიერთი ექსპერტი მაინც უწოდებს ROKR E1 მოწყობილობას iPhone-ის წარუმატებელ რეპეტიციას. სინამდვილეში, ამ განცხადებაში არის გარკვეული სიმართლე. 21-ე საუკუნის დასაწყისში გაირკვა, რომ iPod მალე უკანა პლანზე გადაიქცევა, რადგან ბაზარზე სმარტფონი გამოჩნდება – გაჯეტი, რომელიც გამორიცხავს ტელეფონის და მუსიკალური პლეერის ერთდროულად ტარების აუცილებლობას.
მაშინ სტივ ჯობსმა გააცნობიერა, რომ მას სჭირდებოდა კონკურენტების დამარცხება კომპაქტური და ფუნქციონალური ტელეფონის შექმნით მუსიკალური პლეერის მხარდაჭერით. იმ დროს მომავალ გენიოსს ჯერ კიდევ არ სჯეროდა თავისი კომპანიის სიძლიერის და ამიტომ დადო ხელშეკრულება Cingular-თან და Motorola-სთან, მაშინდელ ლიდერებთან მობილური მოწყობილობების ბაზარზე. შედეგად გამოჩნდა ROKR E1, რომელმაც, სამწუხაროდ, ან, პირიქით, საბედნიეროდ, არ გაამართლა მისი შემქმნელების მოლოდინი.
რატომ "საბედნიეროდ"? დიახ, იმიტომ, რომ საზოგადოების კრიტიკით გატაცებულმა სტივ ჯობსმა დახურა Motorola E1 პროექტი და დაიწყო საკუთარი მოწყობილობის შემუშავება, რომელსაც შეუძლია ერთდროულად შეასრულოს მობილური ტელეფონის, კამერის და მუსიკალური პლეერის როლი. ასე გაჩნდა პირველი iPhone და როგორ მოახდინა მან გავლენა მსოფლიოზე და მობილური ინდუსტრიის შემდგომ განვითარებაზე, კიდევ ერთხელ არ ღირს.
